Weer thuis. Moe, maar kalm. We hebben nog geen datum voor de biopsie, maar ze hebben de risico’s en de procedure uitgelegd. Ik heb testen gehad, er werd OPNIEUW bloed afgenomen, bloeddruk, al die testen om er zeker van te zijn dat ik fit genoeg ben om een operatie te ondergaan. En dat ben ik. Op mijn eigen verzoek heb ik de scan gezien. Ik wilde de tumor zien. Dat was mijn enige ‘holy shit’ moment van dat bezoek. Het is groot. Dus het kostte enige moeite om terug te keren naar het vertrouwen. Maar ik vertrouw de artsen. Ze weten duidelijk wat ze aan het doen zijn. Ik ben ook erg trots op Peter. Hij vroeg een aantal concrete, gerichte vragen en de antwoorden toonden hun vertrouwen en competentie. Ik heb het gevoel dat ik in goede handen ben. De scan van de hersenen lijkt een beetje op een blij gezicht met een grote moedervlek, maar ik besef dat het ook heel confronterend kan zijn, vandaar dat ik de foto niet plaats.

Het kan vreemd of raar klinken, maar deze tumor is voor mij niet de vijand. Het zou me niet verbazen als deze tumor het mogelijk maakte om te channelen … om samen te werken met de zogenaamde Hogere Energieën. En ik heb veel geleerd van die interactie en ik was in staat om anderen te helpen. Ik zie het niet als iets slechts. Het is er voor een reden. Ik verklaar het niet de oorlog. Ik zit nu in het proces van het te leren kennen. Ik heb het gezien. Ik weet hoe groot het is. Nu wil ik zijn karakter leren kennen. Ik wil hier geen gevecht van maken.

Bedankt voor jullie steun. Ik voelde het vandaag xxxx

Met dank aan Sandra voor de vertaling